Ὁρθόδοξη ζωῆ κατὰ τοῦς Ἀγίους Πατέρες.

Ὁρθόδοξη ζωῆ κατὰ τοῦς Ἀγίους Πατέρες.

ΘΗΡΙΟ Ἢ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς γράφει στὸν «Λόγο» του «Εἰς τὰ Θεοφάνεια» ὅτι ὁ ἄνθρωπος, ἀνάλογα μὲ τὶς σχέσεις του μὲ τὸν Θεὸν γίνεται ἢ θηρίον ἀνήμερον ἢ σοφὸς καὶ ἀγαθὸς ἄνθρωπος. Ἰδοὺ τὰ λόγια του: «Ἐὰν ὁ ἀνθρώπινος νοῦς συναφθῆ μὲ τὸν Θεὸν μὲ προσευχὴ καὶ ἀγάπη, γίνεται σοφὸς καὶ ἀγαθός. Ὅταν ὅμως ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸν γίνεται ἢ κτηνώδης σὲ φιληδονία ἢ θηριώδης καὶ ἀντιμάχεται ὅλους τοὺς ἀνθρώπους». Σχόλια δὲν χρειάζονται.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ.
Μᾶς ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης (Λόγος περὶ Μετανοίας) ὅτι: «Ἐξομολόγησις κανονικὰ εἶναι ἡ ἀπομάκρυνσις τοῦ ἁμαρτωλοῦ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ ἡ ἐπιστροφή του πάλι στὸν Θεόν. Γι᾽ αὐτό, ἂν καὶ αὐτὴ ἡ ἐξωτερικὴ φανέρωσις τῆς ἁμαρτίας μὲ τὸ στόμα εἶναι ὑποχρεωτική, γιὰ νὰ τὴν ἀκούση ὁ Πνευματικὸς καὶ νὰ τὴν διορθώση καὶ νὰ τὴν συγχωρήση, ὅμως δὲν εἶναι ἀρκετὴ μόνον αὐτή, ἀλλὰ χρειάζεται ἀκόμα καὶ ἕνας ἐσωτερικὸς πόνος τῆς καρδιᾶς γιὰ τὶς ἁμαρτίες. Ὁ πόνος αὐτὸς πρὲπει νὰ ἔχει τὰ τρία χαρακτηριστικά: α) νὰ εἶναι δυνατός, β) νὰ εἶναι τέλειος καὶ γ) νὰ εἶναι ὑπερφυσικός».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΣ.
Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴν δίνει ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος (Λόγος πρὸς Θεόδουλον), λέγοντας: «Μακάριος πραγματικῶς εἶναι ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει κολλήσει τὴν “εὐχὴ” τοῦ Ἰησοῦ στὴν διάνοιά του (Τὸ “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με”) καὶ φωνάζει πρὸς Αὐτὸν ἀκατάπαυστα μέσα στὴν καρδιά του, ὅπως εἶναι ἑνωμένος ὁ ἀέρας μὲ τὰ σώματά μας ἢ ἡ φλόγα μὲ τὸ κερί. Ὅταν περνᾶ ὁ ἥλιος πάνω ἀπὸ τὴν γῆ φέρνει τὴν ἡμέρα. Καὶ τὸ ἅγιον καὶ σεβάσμιον ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὅταν λάμπη συνεχῶς μέσα στὸν νοῦ μας, θὰ γεννήση ἀναρίθμητες ἔννοιες, λαμπρὲς σὰν τὸν ἥλιο». Εἶναι ὁ πιὸ εὔκολος δρόμος πρὸς τὴν μακαριότητα!

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΧΤΗ.
Στὰ «Ἑκατὸν Ψυχωφελῆ Κεφάλαια» του ὁ Ἅγιος Θεόδωρος Ἐδέσσης γράφει: «Ἡ ψυχή σου νὰ εἶναι καθαρὴ ἀπὸ πονηρὲς ἐνθυμήσεις καὶ νὰ φωτίζεται ἀπὸ ἄριστες ἔννοιες ἔχοντας πάντοτε στὸν νοῦ σου ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει λεχθῆ, ὅτι ἡ φιλήδονη καρδιὰ εἶναι φυλακὴ καὶ ἁλυσίδα τὴν ὥρα τοῦ θανάτου. Ἡ φιλόπονη ὅμως καὶ πρόθυμη στὸ καλὸ εἶναι πόρτα ἀνοιχτή. Πράγματι, τὶς καθαρὲς ψυχές, ὅταν βγαίνουν ἀπὸ τὸ σῶμα, ἄγγελοι τὶς ὁδηγοῦν, σὰν νὰ τὶς κρατοῦν ἀπὸ τὸ χέρι, πρὸς τὴν μακαρία ζωή. Ἐνῶ τὶς λερωμένες καὶ ἀμετανόητες ψυχές, ἀλοίμονο, δαίμονες θὰ τὶς παραλάβουν». Γι᾽ αὐτό, ἂς εἴμαστε ὅλοι μας πόρτες ἀνοιχτές!

ΠΩΣ ΦΘΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ.
Τὴν ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα αὐτὸ τὴν βρῆκα στὶς «Ἀσκητικὲς Διατάξεις» (Κεφ. ΙΕ´) τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ὅπου λέγει ὅτι: «Ὅλες τὶς ἐνέργειές μας νὰ τὶς κατευθύνη ἡ πίστη στὸν Θεὸν καὶ νὰ ἀκολουθῆ ἡ αἰσιοδοξία, ὥστε μὲ τὴν πίστη νὰ στηρίζουμε τὴν δύναμη τῆς ψυχῆς καὶ μὲ τὴν αἰσιοδοξία νὰ εἴμαστε πρόθυμοι γιὰ τὰ καλά. Γιατὶ χωρὶς τὴν ἄνωθεν θεία βοήθεια οὔτε ἡ ἐπιδίωξη τῶν καλῶν ἀπὸ μέρους τῶν ἀνθρώπων μπορεῖ νὰ φθάση στὸ τέλειο, οὔτε ἡ θεία χάρη μπορεῖ νὰ ᾽ρθῆ στὸν ἀμελῆ καὶ ἀπρόθυμον. Ἀντίθετα, γιὰ νὰ γίνη τέλεια ἡ ἀρετή, πρέπει καὶ τὰ δύο νὰ συνενωθοῦν, δηλαδὴ καὶ ἡ ἀνθρώπινη ἐπιμέλεια καὶ προθυμία καὶ ἡ ἐνίσχυση, ποὺ προέρχεται ἄνωθεν μὲ τὴν πίστη». Ἰδοὺ ὁ δρόμος τῆς ἀρετῆς.
Π. Μ. Σωτῆρχος
Πηγή: http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/1886.pdf
Στη σελίδα του Οροδόξου Τύπου, διατηρούνται, διαρκώς, 21 φύλλα αναρτημένα. Όταν δηλαδή φτάσουμε στο φύλλο 1908, το 1886, δεν θα υπάρχει άλλο εκεί. Στη περίπτωση αυτή μπορείτε να το διαβάσετε, ή και να το κατεβάσετε από εδώ: http://www.4shared.com/document/7_aUlyQ4/1886.html