Οι αιρετικές (κομμουνιστικές) απόψεις του "ορθοδόξου" ιεράρχη Μ. Βασιλείου

Οι αιρετικές (κομμουνιστικές) απόψεις του "ορθοδόξου" ιεράρχη Μ. Βασιλείου Δευτέρα, 24 Δεκέμβριος 2012 16:33

“Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά. Οι πολλοί είναι ένας και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς” : Οποιοι και όσοι επιχειρηματίες παπάδες - παπατζήδες, απατεώνες δεσποτάδες, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι σπεύσουν να υποθέσουν ότι οι παραπάνω σκέψεις εκπορεύονται από ... “αμετανόητους και απίστους” κομμουνιστές ας το ξανασκεφτούν. Και αν θέλουν ακόμα κάτι παραπάνω για να ενεργοποιήσει τις δεύτερες σκέψεις τους ας παρακολουθήσουν από την δημόσια ΕΡΤ παραμονή πρωτοχρονιάς και ώρα 22.30 μ.μ. την ταινία “Μέγας Βασίλειος: Το λιοντάρι του Χριστού” σε σκηνοθεσία Μαίρης Χατζημιχάλη Παπαλιού. Αν μιά ακρόαση δεν τους είναι αρκετή, την επομένη στις 10 π.μ. έχει προγραμματιστεί – ειδικά γι’ αυτούς – επανάληψη...

Η εναρκτήρια “κομμουνιστική” φράση του κειμένου μας περιέχεται στις “Ασκητικές Διατάξεις” του Μεγάλου Βασιλείου. Στον Μέγα Βασίλειο πιστώνονται και κάμποσες άλλες αντίστοιχης λογικής φράσεις που ευθύς παρακάτω δημοσιεύουμε : “Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης; Δεν είσαι άρπαγας; Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων; Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης αλλά μήπως και αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό δεν αξίζει αυτή την ονομασία; Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου, τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού, τα παπούτσια που τα ‘χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου, τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού. Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις”. Και για επιστέγασμα, ας μας επιτραπεί να επαναλάβουμε την πλέον περιεκτική όλων: “Τελειότατη κοινωνία ονομάζω αυτήν, όπου έχει καταργηθεί η ιδιοκτησία, έχουν εκλείψει οι προσωπικές διαφορές και έχουν εξαφανιστεί οι έριδες και οι φιλονικίες. Είναι η κοινωνία όπου όλα είναι κοινά. Οι πολλοί είναι ένας και αυτός ο ένας δεν υπάρχει μόνος του, αλλά ζει μέσα στους πολλούς”.

Tα γυρίσματα της προτεινόμενης (προς επισκόπους, δεσποτάδες και λοιπούς απατεώνες εμπόρους πίστεως) ταινίας έγιναν στην Καππαδοκία, στην Αντιόχεια, στην Κωνσταντινούπολη, στην Ταρσό, στην Μερσίνα. Οι λοιποί πέραν της σκηνοθέτιδας συντελεστές της ταινίας είναι οι Γιάννης Τσιτσόπουλος (μοντάζ), Βαγγέλης Κουλίνος (διεύθυνση φωτογραφίας) και Μάριος Αριστόπουλος (μουσική).